Unijny system handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) jest kluczowym elementem polityki UE na rzecz walki ze zmianą klimatu oraz jej podstawowym narzędziem służącym do zmniejszania emisji gazów cieplarnianych w sposób opłacalny. Jest to pierwszy i dotychczas największy na świecie rynek uprawnień do emisji dwutlenku węgla.
Polega on na wprowadzeniu limitu łącznych emisji niektórych gazów cieplarnianych emitowanych przez instalacje objęte systemem. Z czasem limit ten jest obniżany, co sprawia, że łączne emisje spadają.
Więcej informacji odnośnie EU ETS
Emisje gazów cieplarnianych od wszystkich operatorów objętych unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) w 2019 r. spadły ogółem o 8,7 proc. w porównaniu z poziomami z 2018 r. W przypadku instalacji stacjonarnych odnotowano spadek o 9 proc., a emisje z lotnictwa wzrosły o 1 proc.
Z danych EU EST wynika, że z instalacji stacjonarnych (elektrowni i instalacji produkcyjnych) pochodziło w 2019 łącznie 1 527 mld ton ekwiwalentu CO2. Największą redukcję osiągnięto w sektorze elektroenergetycznym, w przypadku którego spadek emisji wyniósł 15 proc. Natomiast emisje z przemysłu spadły o 2 proc. i redukcje emisji zaobserwowano w większości sektorów, w tym w produkcji żelaza i stali, cementu, chemikaliów i rafinerii.
Zweryfikowane emisje operatorów statków powietrznych wyniosły ogółem 68,14 mln ton ekwiwalentu CO2 w 2019 r. Było to o około 1 proc. więcej niż w 2018 r.
Zgodnie z EU ETS wszyscy operatorzy instalacji stacjonarnych i linie lotnicze byli zobowiązani do zgłoszenia swoich zweryfikowanych emisji z 2019 r. do 31 marca 2020 r. i do umorzenia odpowiedniej liczby uprawnień do 30 kwietnia 2020 r. Obecnie trawa trzeci okres obowiązywania EU ETS, który rozpoczął się 1 stycznia 2013 r. i potrwa do 31 grudnia 2020 r. Przepisy zmieniające EU ETS na lata 2021 – 2030 zostały przyjęte w 2018 r. I będą obowiązywać od stycznia przyszłego roku.