Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/631 z dnia 14 kwietnia 2016 r. ustanowiło kodeks sieci dotyczący wymogów w zakresie przyłączenia jednostek wytwórczych do sieci (Network Code Requirements for Generators, w skrócie NC RfG). Kodeks miał wejść w życie 27 kwietnia 2019 r., po trzyletnim okresie przejściowym, jednak w tym czasie nie udało się utworzyć akredytowanych jednostek certyfikujących spełniających ogólnokrajowe wytyczne dla programów certyfikacji, dlatego przesunięto datę rozpoczęcia jego stosowania na końca lipca 2021 r.
W związku z tym 1 sierpnia 2021 r. oficjalnie zakończył się okres przejściowy i tym samym proces przyłączania modułów wytwarzania energii do sieci elektroenergetycznej nie może być przeprowadzony na podstawie deklaracji zgodności. Od teraz należy stosować certyfikaty na zgodność z wymogami NC RfG (bez względu na przyjęty program certyfikacji) lub certyfikaty na zgodność z normą PN –EN 50549-1 i/lub PN –EN 50549-2 – w obu przypadkach wyłącznie wraz z dokumentem potwierdzającym przystąpienie do procesu uzyskania certyfikatu, zgodnie z zawartą umową z jednostką certyfikującą. Dane dokumenty będzie można składać do 30 kwietnia 2022 r.
Po tej dacie zacznie obowiązywać bezwzględny wymóg stosowania certyfikatów określonych w NC RfG. Certyfikat sprzętu musi potwierdzać spełnienie wymogów NC RfG oraz Wymogów ogólnego stosowania, czyli dokumentu opracowanego na podstawie NC RfG i zatwierdzonego przez Prezesa URE. Przed wystawieniem certyfikatu sprzętu powinny zostać przeprowadzone badania w oparciu o program certyfikacji zgodny z polskim dokumentem „Warunki i procedury wykorzystania certyfikatów w procesie przyłączania modułów wytwarzania energii do sieci elektroenergetycznych”. Opisane elementy muszą zostać potwierdzone przez jednostkę akredytującą w procesie uzyskiwania akredytacji.
Akceptowalne są także certyfikaty wydawane przez zagraniczne jednostki, o ile spełniają wyżej omówione warunki.