Stanowisko Stowarzyszenia ws. rozporządzenia dotyczącego ceny maksymalnej

  • Reading time:6 mins read

Szanowny Panie Ministrze,

Działając w imieniu Stowarzyszenia Energii Odnawialnej, w nawiązaniu do pisma z dnia 15 lutego br. w sprawie konsultacji publicznych projektu rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie ceny maksymalnej za energię elektryczną wytworzoną w morskiej farmie wiatrowej i wprowadzoną do sieci w złotych za 1 MWh, będącej podstawą rozliczenia prawa do pokrycia ujemnego salda, poniżej przedstawiamy uwagi Stowarzyszenia do przedmiotowego projektu.

Na wstępie należy odnotować, że zgodnie z ustawą z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (dalej: „Ustawa”) cena maksymalna, określana w przedmiotowym rozporządzeniu, ma zostać ustalona na poziomie pozwalającym na realizację inwestycji w zakresie budowy morskich farm wiatrowych o łącznej mocy zainstalowanej 5,9 GW, w ramach pierwszej fazy systemowego wsparcia.

Jednocześnie, zgodnie z uzasadnieniem przedłożonym do projektu rozporządzenia, metodyka opracowana przez Zespół do spraw przygotowania metodyki wyliczenia ceny maksymalnej za energię elektryczną wytworzoną w morskich farmach wiatrowych i wprowadzoną do sieci w złotych za 1 MWh, będącej podstawą rozliczenia prawa do pokrycia ujemnego salda opierała się na uśrednionych danych technicznych pozyskanych między innymi od inwestorów realizujących pierwsze projekty morskich farm wiatrowych w Polsce.

Biorąc pod uwagę powyższe, zaproponowana w projekcie rozporządzenia cena maksymalna może wykluczać przyznanie efektywnego wsparcia dla projektów morskich farm wiatrowych, których parametry ekonomiczne i techniczne uwarunkowania odbiegają od średnich wartości. W ocenie Stowarzyszenia, przyjęcie ceny maksymalnej na poziomie uśrednionym, co do zasady stoi w sprzeczności z założeniami przyjętymi w Ustawie, rodząc ryzyko niezrealizowania planowanych przyrostów mocy zainstalowanej w ramach pierwszej fazy rozwoju sektora morskiej energetyki wiatrowej w Polsce.

Jednocześnie należy podkreślić, że ostateczny poziom ceny stanowiącej podstawę do pokrycia ujemnego salda, stanowić będzie przedmiot dodatkowej weryfikacji zarówno na etapie procesu indywidualnej notyfikacji przyznawanego wsparcia przez Komisję Europejską, jak i przez Urząd Regulacji Energetyki, podczas wydawania ostatecznej decyzji o udzielonym wsparciu, pozwalając na wyeliminowanie przyznania potencjalnego nadwsparcia.

Biorąc pod uwagę, że polski rynek morskiej energetyki wiatrowej dopiero się kształtuje i stanowi istotny element Polityki Energetycznej Polski do 2040 r., między innymi w zakresie spełniania zobowiązań wynikających z unijnej polityki energetyczno-klimatycznej, poprawy bezpieczeństwa energetycznego, jak również kreowania nowych bodźców gospodarczych, stoimy na stanowisku, że określona w projekcie rozporządzenia cena maksymalna powinna zapewniać komfortowe ramy realizacji wszystkich projektów morskich farm wiatrowych zakwalifikowanych do pierwszej fazy wsparcia. Należy podkreślić, że czynnik ten warunkować będzie harmonijny rozwój nowego sektora gospodarki związanego z morską energetyką wiatrową, a przyjęcie zbyt restrykcyjnych ram finansowych dla rozwoju projektów może pośrednio znaleźć negatywne przełożenie i spowolnić rozwój lokalnych łańcuchów dostaw.

Mając na uwadze powyższe, jako Stowarzyszenie postulujemy, by projektowana cena maksymalna była określana w oparciu o parametry uwzględniające charakterystykę wszystkich projektów zakwalifikowanych do wsparcia w ramach pierwszej fazy systemu.
Jednocześnie poniżej przedstawiamy uwagi szczegółowe do metodyki przyjętej w ramach prac nad określeniem projektowanej ceny maksymalnej.

Z poważaniem

Łukasz Zagórski,
Prezes Zarządu

Uwagi szczegółowe:

  1. Sposób obliczania współczynnika wykorzystania mocy nie odzwierciedla średnich wartości tego współczynnika dla obecnego stanu technologii i warunków na Bałtyku. Zaproponowana wartość 45,7 % stanowi wynik obliczeń wynikających z założeń przyjętych w Ustawie, w zakresie maksymalnej ilości energii objętej wsparciem (iloczyn 100 000 godzin i mocy zainstalowanej morskiej farmy wiatrowej przez maksymalnie 25 lat). Stoimy na stanowisku, że powyższe podejście nie wskazuje średnich, a tym bardziej skrajnych wartości współczynnika wykorzystania mocy dla projektów, które będą powstawały w pierwszej fazie wsparcia, dając odniesienie jedynie do jednostek planowanych w najbardziej sprzyjających lokalizacjach.
  2. Metodyka przedstawiona w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia nie obejmuje kosztów bilansowania, które występują w przypadku sprzedaży energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Należy odnotować, że po zmianach wprowadzonych na rynku bilansującym doświadczeniem w rozliczaniu kosztów bilansowania dysponują jedynie lądowe farmy wiatrowe, przy czym koszty te kształtują się na poziomie około 3-5 zł/MWh. Wprowadzane obecnie zmiany funkcjonowania rynku bilansującego, w szczególności tzw. scarcity pricing i rozchylenie cenowe, najprawdopodobniej doprowadzą do wzrostu kosztów bilansowania.
  3. Jednocześnie nie jest jasne, czy przyjęta metodyka uwzględnia ryzyko ograniczania wytwarzania energii w morskich farmach wiatrowych. Co istotne, gdy przywołane ograniczenia następują w oparciu o mechanizmy rynkowe, np. w ramach funkcjonowania rynku bilansującego, ryzyko pozostaje po stronie inwestora. Mając na uwadze powyższe, istotne jest uwzględnienie w przedmiotowej metodologii kosztów bilansowania oraz możliwości występowania warunków rynkowych sprzyjających ograniczeniom wytwarzania.
  4. Ceny podane w rozporządzeniu są cenami stałymi PLN2020. Uważamy, że skoro rozporządzenie jest publikowane w roku 2021, to wartość ceny maksymalnej powinna być skorygowana i wyrażona w cenach stałych PLN2021.
  5. Wydaje się, że przedstawiona w uzasadnieniu metodologia nie uwzględnia podatku od nieruchomości dla lądowej części infrastruktury przyłączeniowej objętej podatkiem od nieruchomości w stawce 2 % wartości początkowej budowli, która zgodnie z uzasadnieniem do Ustawy wyniesie ok. 8 tys. zł/MW/rok.
  6. W przedłożonym do projektu rozporządzenia uzasadnieniu przyjęto założenie, zgodnie z którym kurs EUR/PLN będzie spadał do poziomu średniej z ostatnich pięciu lat, tj. do poziomu 4,31 EUR/PLN, w związku ze stopniowym, postępującym ograniczaniem negatywnych skutków wywołanych pandemią COVID-19. Powyższe założenia nie zostały jednak odzwierciedlone w projekcjach dotyczących poziomów inflacji, która, w celu uzyskania zbieżności z przywołaną powyżej prognozą, powinna zostać określona na znacząco niższym poziomie.

Stanowisko Stowarzyszenia ws. rozporządzenia dotyczącego ceny maksymalnej