22 października 2018 roku odbyło się rozpoznanie przez Naczelny Sąd Administracyjny sprawy o sygnaturze akt II FSK 2983/17, dotyczącej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.
Rozpoznanie dotyczyło skargi kasacyjnej Eko-Energia Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 czerwca 2017 r. sygn. akt I SA/Bd 487/17 w sprawie ze skargi Eko-Energia Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu na interpretację indywidualną Wójta Gminy Płużnica z dnia 9 stycznia 2017 r. nr PiF.3032.1.2016/2017.U.F. w przedmiocie podatku od nieruchomości.
Wójt Gminy Płużnica w interpretacji indywidualnej uznał za nieprawidłowe stanowisko wskazane we wniosku spółki, zgodnie z którym w deklaracji na podatek od nieruchomości za rok 2017 od posiadanych elektrowni wiatrowych miała zostać zachowana dotychczasowa podstawa opodatkowania. Spółka Eko-Energia zaskarżyła przedmiotową interpretację, a następnie niekorzystny dla siebie wyrok WSA z dnia 20 czerwca 2017 r.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną stwierdzając, że w świetle przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r. podstawę opodatkowania stanowiła całość elektrowni wiatrowej, łącznie z jej elementami technicznymi. Tryb procedowania, tj. rozpoznanie sprawy oznacza, że wyrok nie będzie wiążący dla innych składów orzekających.
Skarżący, spółka Eko-Energia reprezentowana przez pełnomocnika oraz przedstawicieli Fundacji Praw Podatnika, argumentował, że w przypadku znacznego podnoszenia obciążeń podatkowych wymagane jest odpowiednie uzasadnienie, którego zabrakło w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Przytoczone zostały także stanowiska Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa oraz Ministerstwa Energii, z których wynikało, że zmiana podstawy opodatkowania nie była celem nowych regulacji. Przytoczona została również zasada szczególnej określoności przepisów podatkowych, zgodnie z którą normy te powinny być jasne i jednoznaczne. Dodatkowo, argumentowano naruszeniem zasad równości i niekorzystnego traktowania jednego z sektorów energetyki, a także koniecznością notyfikacji ustawy o inwestycjach ze względu na bezprawnie przyznaną pomoc publiczną.
Obrońcy, pełnomocnicy Wójta Gminy Płużnica a także Prokurator z Prokuratury Okręgowej w Toruniu argumentowali, że stanowisko WSA w Bydgoszczy jest w tym zakresie prawidłowe i wyczerpujące.
Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu do wyroku przytoczył orzecznictwo Wojewódzkich Sądów Administracyjnych dostrzegając znaczną przewagę poglądu o prawidłowości zwiększania przez organy podatkowy podstawy opodatkowania. Sąd oświadczył, że mając na uwadze zmianę definicji w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, przewidzianą w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, okoliczność ta powinna być uwzględniona w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, tym samym przedmiot opodatkowania został uregulowany. Sprawozdawca podkreślił, że kwestie dotyczące opodatkowania mogą być regulowane w innych niż prawo podatkowe aktach prawnych, jednak muszą mieć one rangę ustawy. NSA przytoczył także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 września 2011 r. sygn. akt P 33/09. Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu odniósł się także do kwestii ujednolicenia opodatkowania elektrowni wiatrowych od 1 stycznia 2018 r. zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw, oraz skrytykował proces legislacyjny, który doprowadził do zwiększenia podstawy opodatkowania elektrowni wiatrowych podatkiem od nieruchomości.